Free cookie consent management tool by TermsFeed

Cum sociis Theme natoque penatibus et magnis dis parturie montes, nascetur ridiculus mus. Curabitur ullamcorper id ultricies nisi.

1-677-124-44227 184 Main Collins Street, West Victoria 8007 Mon - Sat 8.00 - 18.00, Sunday CLOSED
Follow Us
Image Alt

Χειροπρακτική

ΟΡΙΣΜΟΣ

01

H Χειροπρακτική είναι μια ανεξάρτητη επιστήμη υγείας η τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο, μετά την κλασική ιατρική και την οδοντιατρική.

Ειδικεύεται στη διάγνωση, πρόληψη και θεραπεία επώδυνων συνδρόμων και δυσλειτουργικών καταστάσεων, που οφείλονται στην απορρύθμιση και κακή λειτουργία των αρθρώσεων.

Η αποκατάσταση των δυσλειτουργικών αυτών καταστάσεων επιτυγχάνεται με ειδικούς θεραπευτικούς – διορθωτικούς χειρισμούς, τις ανατάξεις.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗΣ

02

Η Χειροπρακτική πρωτοεφαρμόστηκε από τον πατέρα της ιατρικής, Ιπποκράτη, ο οποίος στο σύγγραμμά του «Περί Άρθρων», υποστήριζε ότι πρέπει να αναζητούμε τη βασική αιτία μιας ασθένειας πρώτα στη σπονδυλική στήλη. Ο θεραπευτικός χειρισμός του σώματος συνεχίστηκε με τον Ασκληπιό και αργότερα με τον Γαληνό.

Με το πέρασμα των αιώνων, οι μέθοδοι χειρισμών μεταδίδονταν εμπειρικά από γενιά σε γενιά. Την επιστημονική βάση της Χειροπρακτικής έθεσε ο Καναδός θεραπευτής Daniel David Palmer (1845-1913), ο οποίος έζησε και εργάστηκε στην Αϊόβα των ΗΠΑ. Εκεί ίδρυσε και την πρώτη σχολή Χειροπρακτικής το 1897, η οποία λειτουργεί σήμερα ως Πανεπιστήμιο με πάνω από 2000 φοιτητές και θεωρείται ως το μεγαλύτερο Ακαδημαϊκό Κέντρο Χειροπρακτικής στον κόσμο.

Ο Palmer τέλεσε την πρώτη του ανάταξη της σπονδυλικής στήλης το Σεπτέμβριο του 1895 και ισχυρίστηκε ότι θεράπευσε τον ασθενή του, ένα Αφρο-Αμερικάνο θυρωρό, από την κώφωση. Η ελληνική ρίζα του ονόματος αυτής της ‘νέας’ επιστήμης (Χειρ + Πράττω), προτάθηκε από έναν Έλληνα συνεργάτη του Palmer.

ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΑΣΗ

03

Η Χειροπρακτική βασίζεται στη θεωρία που λέει ότι η καλή υγεία του οργανισμού εξαρτάται από την καλή κατάσταση του νευρικού συστήματος. Τα βασικά στοιχεία του σώματος (κύτταρα, ιστοί, όργανα) λειτουργούν φυσιολογικά χάρη στην ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος που δίνει τα κατάλληλα ερεθίσματα. Όμως, κάποια προβλήματα της σπονδυλικής στήλης που μπορεί να προκύψουν, που ονομάζονται υπεξαρθρήματα (subluxations), εμποδίζουν την ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος καθώς μπλοκάρουν τη διέλευση των νευρικών ερεθισμάτων, οπότε και τα κύτταρα δεν λειτουργούν σωστά. Με το υπεξάρθρημα διαταράσσεται η θέση κάποιων σπονδύλων με αποτέλεσμα να παγιδεύονται σπονδυλικά νεύρα προκαλώντας μυϊκό σπασμό και διαταραχή της τοπικής μικροκυκλοφορίας, η οποία οδηγεί σε μείωση της μεταφοράς οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών και αύξηση της συσσώρευσης άχρηστων συστατικών (τοξίνες).

Υπεξαρθρήματα μπορεί να συμβούν σε οποιαδήποτε άρθρωση του σώματος. Στην περίπτωση αυτή, τα οστά που συμμετέχουν στην άρθρωση, χάνουν τη σωστή τους διάταξη με αποτέλεσμα να αλλάζει η λειτουργική συμπεριφορά και των οστών αυτών αλλά και όλων των ιστών που περιβάλλουν την συγκεκριμένη άρθρωση, η οποία, πλέον, δεν λειτουργεί σωστά, γίνεται δύσκαμπτη. Το σώμα για να υπερνικήσει την αδυναμία αυτή της άρθρωσης αρχίζει να αλλάζει το κινητικό του πρότυπο αλλάζοντας τη συμπεριφορά του σε διάφορες κινήσεις. Αυτό στην αρχή δεν δημιουργεί προβλήματα αλλά με την πάροδο του χρόνου οδηγεί κυρίως σε πόνο, αφού η άνιση κατανομή των φορτίων σε μία άρθρωση της προκαλεί με τον καιρό αλλοιώσεις.

Με τις ανατάξεις επιτυγχάνεται η εξάλειψη της μηχανικής δυσλειτουργίας των αρθρώσεων, η απελευθέρωση του νευρικού συστήματος και η επαναφορά της ομαλής λειτουργικότητας της σπονδυλικής στήλης και των οργάνων που σχετίζονται με αυτήν. Οι ανατάξεις είναι επιδέξιες ωθήσεις των αρθρώσεων, πέραν του φυσιολογικού ορίου του εύρους κίνησης. Η ώθηση είναι ξαφνική, σύντομη, με υψηλή ταχύτητα, με μικρό εύρος και χαμηλό βάθος και μπορεί να ακουστεί και ένα «κρακ» καθώς οι αρθρικές επιφάνειες απομακρύνονται στιγμιαία. Δεν υπάρχει κίνδυνος κάκωσης και τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει πόνος. Με τον τρόπο αυτό ξεμπλοκάρει η άρθρωση με τα παρακάτω αποτελέσματα:

  • Ανακούφιση του πόνου
  • Κινητοποίηση των μπλοκαρισμένων αρθρώσεων
  • Λύση του μυϊκού σπασμού (μυϊκή χαλάρωση)
  • Καλύτερος έλεγχος της κίνησης
  • Επαναφορά της φυσιολογικής μυϊκής απόδοσης
  • Πρόληψη τραυματισμών
  • Διόρθωση της στάσης του σώματος
  • Απελευθέρωση των νευρικών ριζών
  • Διόρθωση της μετατόπισης των σπονδύλων και των δίσκων
  • Έλεγχος ισορροπίας και αντανακλαστικών
  • Γενικότερη ευεξία

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΠΟΥ
ΕΝΔΕΙΚΝΥΤΑΙ

04

  • Αυχενικό σύνδρομο
  • Αυχενική ριζίτιδα (αυχενοβραχιόνιο σύνδρομο)
  • Πονοκέφαλος αυχενικής προέλευσης
  • Ημικρανία
  • Κεφαλαλγία τάσεως (Tension headache)
  • Κακώσεις του αυχένα (τύπου whiplash)
  • Ίλιγγος και ζάλη αυχενικής προέλευσης
  • Δυσλειτουργία κροταφογναθικής άρθρωσης
  • Σύνδρομα θωρακικής εξόδου
  • Σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου
  • Παγωμένος ώμος
  • Επικονδυλίτιδα
  • Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα (σε αρχικό στάδιο)
  • Ραχιαλγία
  • Μεσοπλεύρια νευραλγία
  • Σύνδρομα μυοπεριτοναϊκού πόνου (Trigger points)
  • Οξεία και χρόνια οσφυαλγία
  • Ισχιαλγία
  • Δισκοκήλη (συνδυαστικά με μηχανική αποσυμπίεση και μέθοδο McKenzie)
  • Σύνδρομο ιερολαγωνίου άρθρωσης
  • Επώδυνο ισχίο και γόνατο
  • Πελματιαία απονευροσίτιδα

ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

Οι σοβαρές παρενέργειες είναι εξαιρετικά σπάνιες (1:1.000.000). Στην πρώτη θεραπεία ίσως υπάρξει μια αντίδραση που όμως υποχωρεί από μόνη της άμεσα ή μέσα σε 48νώρες. Τέτοιες αντιδράσεις μπορεί να είναι:

  • Αίσθημα κούρασης
  • Μυαλγία
  • Πονοκέφαλος
  • Ζάλη
  • Προσωρινή επιδείνωση των συμπτωμάτων, που ακολουθείται, όμως, από βελτίωση